Mücadele her şeyi değiştirebilir
İktidarda 10 yılını dolduran hükümetin en çok kullandığı “istikrar” iddiası. Sıcak paranın dolaşımının serbestleşmesi, borçlanma olanaklarının artması, sıradan emekçilerin de benzer şekilde kredi kartlarına yüklenmeleri başarı gibi gösteriliyor. Taş kömürü işçilerinin, kredi kartı borçları yüzünden evlerine haciz gelmesi, hükümetin övündüğü istikrarın bir sonucu.
Ucuz emek, esnek çalışma, taşeronlaşma yoluyla kanunlara ve kurallara uyulmaması, sendikal örgütlerin küçülmesi, işsiz ve örgütsüz emekçiler ve ezilenler üzerindeki tüm baskılar, bu hükümet döneminde istikrarla sürdü.
Sendikaların üye kaybı, mücadele gücünü azalttığı gibi sözleşme sorunlarını da derinleştiriyor.
İşyerleri kapanan Hey Tekstil işçileri de bir yıldır, ücretlerini, tazminatlarını almak için mücadele ediyor. CHP’li patron, hükümetten de “girişimcilik” ödülleri almıştı. Fabrikayı iflas gösterip işçinin parasını ödemiyor ama zengin semtlerde işlettiği lüks lokantalarıyla cebeni doldurmaya devam ediyor.
Çay-Kur’da da benzer bir durum var. Sözde tarihinde ilk kez grev kararı alınan Tek Gıda-İş’in grevi bir gün sürdü. Sözleşme çıkmazda. Zaten beş yıldır, bizzat başbakanın talimatı ve desteğiyle başlayan sendikal rekabet nedeniyle 10 bini aşkın işçi, sözleşme yapamamıştı. Tüm baskıya direnen işçi çoğunluğu sendika değiştirmedi. Sözleşmede işçinin isteği iş güvencesini korumak, genel müdürün dayattığı Hak-İş’e geçen bin işçinin sözleşmeden yararlanması, sendikanın isteği ise 17 lira zam. Bir avuç sendika bürokratı, büyük laflar ve süslü bir törenle grevi başlattı. Tören bitince önlüklerini çıkaran bürokratlar, grev önlüğü giyecek işçi olmadığını gördüler. Toplusözleşmenin akıbeti, hükümetin insafına kaldı.
Metal işkolundaki sözleşmeler de çıkmazda. Sendikacılar birlik olup işçilere moral verip güçleneceklerine patronların karşısında aciz ve çaresiz, koltuklarını koruma derdinde.
İşçi sınıfının örgütsüz ve durağan olmasının nedeni, sınıf bilincinden ve güvenebileceği bir önderlikten yoksul olmasıdır. Devrimciler, tüm gücü ve enerjisini, işçi sınıfı içinde çalışarak, fabrikalarda örgütlenerek, işçi sınıfının güvenini kazanabilirse bu eksiklikleri gidermenin yolu açılır. (30.04.2013)
