Sinif Mucadelesi

Patron boş durmuyor, biz de durmayalım

Çarşamba 8 Ocak 2014

1 Aralık itibariyle ikinci yıl zammı belli oldu. Enflasyon+%1 olan sözleşmeye göre, %8.32 zam aldık. Fakat gelin görün ki; aldığımız oran iyi gibi görünse de, fırlayan kur ile yine eksiye geçtik.

Bilindiği gibi, taşınma devam ediyor. Yeni yılın ilk haftasıyla beraber, karşıya taşınmaları için gidecek olanları sıkıştırıyorlar. Ev bulmak kolay değil, bir de servis güzergâhı dışında olmasın denilince, işçilere pek alternatif kalmıyor. Bu konuda esnemeyen patrona karşı, sendikacılarla konuşuyoruz. Onlar da koşulların bu olduğunu söylüyorlar.

Taşınan ambalaj bölümü çalışanları (33 kişi) işten ayrıldılar. Gitmeyeceklerini belirttikleri için bir zorlama olmadı. Ayrıca diğer bölümlerde çalışmaları da teklif edildi. Ama işçiler "en fazla 3-4 ay çalışırız, şimdiden başka iş bulalım" diyerek kabul etmediler. Yeni fabrikadan da 20 işçi, devamsızlık ve rapor alma nedeniyle işten çıkartıldılar. Patron, hem yeni fabrikasındaki hem de buradan oraya gidecekleri, disipline etmeye çalışıyor. Aslında disipline ihtiyacı olan kendisi olsa da, ne hikmetse hep bize veriliyor.

İş başı zamanını yarım saat erkene almak için, referandum yaptılar. Birden bire önümüze uzatılan listelere, "evet" veya "hayır" yazarak imzalamamızı istediler. Teknik bölümlerde çalışanların tamamı erkek olduğundan, "evet" işaretlerken, makine dairesi ve kozmetik bölümlerinde kadın ağırlıklı çalışan olduğundan, "hayır" çıktı. Referandum sayesinde anaerkil olduğumuzu öğrendik.

Yine yılbaşı geldi ve bizlerin eğitim ihtiyacı belirdi de patron, bize bir hafta izin – tabi yıllık izinden düşme şartıyla – verdi ve bir günlük eğitim programı yaptı. Daha öncesinde sendikaya, sendika eğitimi almak istediğimizi belirtmiştik fakat yönetim değiştiğinden, sendikacılar bunu ayarlayamadı.

Patronumuz boş durmuyor, devamlı bizleri rahatsız edecek şeyler buluyor. Bizler de, ona karşı eskisi gibi savunmasız veya kabullenmeci bir tavır almıyoruz. Kendimize göre tepkiler geliştiriyoruz. Fakat bu tepkiler, henüz örgütlü bir şekilde verilmediğinden, kısa dönemli oluyor.

Sendikayı zorlamayı öğrendik ama bunun sonucunda, onun da, bizim için yetersiz olduğunu gördük. Şimdilik, birbirine güvenen işçilerin ortak tepkilere göre şekillenen bir mücadele anlayışı edindik. Bu da sakıncalı; çünkü o işçileri işten attığında, patron, mücadelenin de önünü kesmiş olur. Acil ihtiyacımız; işçilerin, sendikadan bağımsız bir komitesinin olması. (Bir işçi)


Ana sayfa | İletişim | Site planı | |

Site yaşamını izle tr  Site yaşamını izle Arşiv  Site yaşamını izle Arşiv 2014  Site yaşamını izle Sınıf Mücadelesi Sayı : 187 - 3 Ocak 2014  Site yaşamını izle Fabrikalardan... İşyerlerinden  Site yaşamını izle Gıda   ?