Ana sayfa > Arşiv > Arşiv 2012 > Sınıf Mücadelesi Sayı : 165 - 5 Mart 2012 > Fabrikalardan... İşyerlerinden > Gıda
Patron sendika el ele güzel günlere
İşyerinde uzunca bir süredir, çıkmak isteyen işçiler, ihbar tazminatı da dahil bütün hakları ödenerek işten çıkartılıyor. Elbette herkese eşit davranılmıyor. Eğer üretimi etkileyecekse işçinin istediği dönemde çıkış yapılmıyor, işçi çıkmak isterse de tazminat ödenmiyor. Bu yıl da ismini daha önce yazdırmış olan 9 işçi şubat sonu itibarıyla çıkartılacak. Birkaç işçinin de emekli olacağı söyleniyor.
Çıkmak isteyen işçi sayısının çok daha fazla olduğu söylentisi yaygın. Ancak sorulduğunda kimse çıkmak istediğini kabul etmiyor. Bunun nedeni, her ihtimale karşın sayı yüksek söyleniyor ki yönetim işçi çıkardığında, sanki kendisi çıkmış gibi gösterilebilsin. İdare, üretim düştüğünde işçi çıkabilir diyor, üretim arttığında çıkış durduruluyor.
Bu yıl fabrikanın taşınması gündemde olduğu için, sendikanın da desteğiyle işçi çıkarma, iş değiştirme, hak gaspı daha çok olacak. Bunu bilen birçok işçi, çıkarılma korkusu yaşıyor. Taşınma zamanına kadar işte kalma kaygısıyla daha sonrasını düşünmüyorlar. Her zaman daha kararlı ve tutarlı olan kadın işçiler ise taşınma durumunda, ailelerinden ötürü işten ayrılacaklarını bildikleri için kendilerini geri çekmiş durumdalar.
İşçiler arasında henüz birlik yok, bu nedenle işçiler kendilerine güvenemiyor. Ancak yarın ne olacağı bilinmez. Bugün mücadeleye ikna olmayan işçileri, zorlaşan çalışma koşulları ikna edebilir. O zaman bilinç ve güven kazanırlar. Çünkü patronlar her zaman daha çok kâr etmek ister ve bunun için de işçileri daha çok baskı altına almaya çalışır. (25.02.02)
