Ana sayfa > Arşiv > Arşiv 2012 > Sınıf Mücadelesi Sayı : 164 - 3 Şubat 2012 > Fabrikalardan... İşyerlerinden > Gıda
Önümüzü göremiyoruz
Avrupa’daki kriz, patronun bir kez daha “önümüzü göremiyoruz” bahanesiyle haklarımıza saldırmasına ve beklentimize set çekme fırsatı verdi.
Tuzla’daki fabrikada, kriz bahanesiyle, 15 işçinin işine son verildi. Bu olay bizde de duyuldu ve işçiler arasında “acaba bizi de işten atarlar mı?” korkusu yayıldı. Hemen ardından kısıtlama başladı. Şimdiye kadar işe gelişlerde ve iş çıkışlarında işyeri hekimine gidip muayene oluyorduk. Artık ilk önce bağlı olduğumuz amirlerden izin kağıdı almamız gerektiği söylendi. İşçinin hasta olduğuna inanmayan amir revire göndermeyecek veya üretim aksayacaksa işçi hasta sayılmayacak.
Sendikacılar ise “biz ne yapalım patronu da anlamak lazım. Malum kriz ortamı ve biz ihracat ağırlıklı çalışıyoruz” diyor. Sonrasında da şükretmemiz gerektiğini çünkü patronun işçi çıkartmayı düşünmediğini söylüyorlar. Oysa herkes diğer fabrikada işçi çıkarıldığını biliyor. Sendikacılar gerekeni yapmasa da biz birleşip haklarımız için elimizden geleni yapmalıyız. (Bir işçi)
