Ana sayfa > Arşiv > Arşiv 2011 > Sınıf Mücadelesi Sayı : 159 - 6 Eylül 2011 > Fabrikalardan... İşyerlerinden > Gıda
Ezilen işçiler birlik olmalı
İşyerinde arkadaşlarımız ramazan ayında bölündü: Oruç tutanlar ve tutmayanlar. Oruç tutan arkadaşlarımızın tavrı ,aramızda hiçbir şeyi yokken değişti. Bizimle konuşmuyor, oturmuyorlar. Bu çok yanlış. Patronların da istediği bu. Bölüp parçalamak, istediği gibi yönetmek. Onun için dinin bir sömürü aracı olduğu ortaya çıkıyor.
İşçinin dini, ırkı olmaz. Bunun için işçi sınıfı denilmiştir. İşçiler birleşince sınıf mücadelesi verirler. Patronların da aynı şekilde dini, ırkı ve her şeyi kâr, para. Bizler işçi olarak birlik olmalıyız. Birlik olursak mücadelemiz başarılı olur.
Bizim patron çok yumuşak bir patron. Yumuşak yumuşak sömürüyor. Sabah işbaşı saatimiz belli. Geç gelene soruluyor “neden geç kaldın?” diye. Ancak akşam çıkış saatimiz belli değil. Ne zaman iş biterse o zaman çıkarsın. Onun için patron çok rahat. Hızlı çalış yavaş çalış sorun yok. İşçi, evine erken gitmek, işi hızlı bitirmek için hızlı çalışıyor. İşin kötüsü bazen iş 5’te bitiyor ama yine çıkamıyoruz. Saat 6’yı geçmesi gerekiyormuş. Onun için işçinin dini, ırkı olmaz. İşçi sınıfı olarak birlik olmalı hakkımızı almalıyız. (Bir işçi)
