Partiler arasında çekişme çok: İşçi sınıfının çıkarları hiç gündeme gelmedi
Seçime kısa bir süre kaldı, tüm taraflar, partiler, yüzde bir oy alması beklenmeyenler bile sorunları çözeceklerini söyleyerek oy istiyor. Hatta 20 yıldır iktidarda olan ve bugün yaşadığımız sorunların en başta sorumlusu olan Erdoğan bile seçimin ertesi gününden itibaren her şeyin değişeceğini söyleyerek oy istiyor.
Evet, Erdoğan iktidarları her seçim sonrasında bazı şeyleri değiştirdi ama geldiğimiz yer işte budur: İşsizlik ve pahalılık, özellikle pahalılık, yaşanamaz bir durum var. Üstelik Erdoğan’ın maliyeti 104 milyar dolar olarak açıkladığı depremin etkisini daha hissetmedik. Dış borç 450 milyar dolar; bütçe açığı 50 milyar dolar; %43.6’ya düştü denen enflasyon yine de çok yüksek. İşsizlik %22 civarında, iş bulma, kendini geçindirme umudu olmayan eğitimli gençler, Sırbıstan üzerinden başka ülkelere kaçıyor.
Türk-İş bir işçinin asgari yaşam maliyetini 13 bin lira açıkladı. Seçimden sonra her şeyi düzeltecek olan Erdoğan’ın verdiği asgari ücret, 4.500 lira daha düşük. İşçi sınıfı, emekliler, her ay açıkta. Kredi kartıyla ayı geçiriyor, kart borcunu ödeyemeyenlerin sayısı, her ay rekor kırıyor.
Devlet bütçesi, işleri, batakta; vatandaş batakta. Bir tek patronlar memnun, bir de onlara hizmet eden trolünden siyasetçisine kadar herpsi. Enflasyonun ücretliden alıp patrona akıtan bir tür soygun olduğunu bilmeyen kalmadı. Diğerleri gibi aynı zanamanda bir patron olan bakan Nebati’nin enflasyon ne çıkarsa çıksın mutlu olması boşuna değil. Patronların milli gelirden aldıkları pay, son iki yılda hızla arttı, ücretlinin azaldı. Sadece doları kolluyor, çünkü yükselirse kârları düşecek.
AKP, sorunları çözmek için bir şey yapacak olsaydı, bıçak sırtına gelen seçimi beklemez, iktidarı garantilemek için çoktan yapardı. Ücret artışı, fiyat artışı, döviz fiyatı, tüm bunları kontrol etmek için patronların onayını ve desteğini almalı. Ancak iktidar olanaklarıyla palazlananlar dışındakiler, Erdoğan’a destek vermiyor. Bu nedenle Erdoğan, bir yandan devlet olanaklarını seferber ediyor, bir yandan da milliyetçiliği, Kürt, alevi, kadın, solcu, yabancı düşmanlığını körüklüyor. Tüm topluma müthiş baskı uygulanıyor; seçim döneminde bile siyaset konuşmak tehlikeli hale geldi.
Millet ittifakının yetkililerinin açıklamaları, ekonomide genişleme siyaseti izleyeceklerini anlatıyor. Ücretlere, emekli aylıklarına, çiftçiye zam sözlerinin, açıklanan indirimlerin sonu gelmiyor. Bunların yapılması, bazı alanlarda devlet sübvansiyonuna bazılarında ise patronların onayına bağlı. Devletin kasasının ne dururmda olduğunu bilmediklerini söyleyenler, devlet kadrolarına bile güvenilmeyen bir ortamda, üstelik sözleşmelerde gördüğümüz gibi patronların işçilere tek kuruş fazla vermemek için elinden geleni yaptıkça, planlarını nasıl uygulayacak, belirsiz.
İşçi sınıfı “soğan mı soyan mı” ikilemine sıkıştırılmak isteniyor. Bunu kabul etmiyoruz. İşçi sınıfı, tüm siyasi partileri, hilelerini, sözde planlarını, çöpe atacak güce sahiptir. Kendi sınıfının çıkarları temelinde örğütlenmek ve mücedele etmek, işçi sınıfını kazanıma götürecektir. (07.06.23)
