İşçilerin birliği, engelleri aşabilir
Ayakkabı fabrikalarında parça başı çalışan işçilere sayacı deniyor. Sayacıların Adana’da ücret zammı talebiyle başlattığı iş bırakma eylemi kısa sürede İstanbul, Konya, Antep ve İzmir’e yayıldı. Sayacılar aynı taleple Manisa, Hatay Antakya ve Bursa’da iş bırakma eylemi yaptı.
10 yıldır aynı ücrete iş yaptıklarını dile getiren sayacılar, ayakkabı imalatçılarından çift başı aldıkları paranın 2 lira zamla 3-4 lira çıkarılmasını ve kayıt dışı çalıştırmanın son bulmasını talep ediyor.
Manisa’daki sayacılar eylemlerini bir hafta sürdürmeyi kararlaştırmıştı ancak parça başına 1 lira zam aldıkları için işbaşı yaptılar.
Evrensel’in yazdığına göre Suriyeli işçilerle birlikte eylemler yapan İzmir Işıkkent Ayakkabıcılar Sitesi’ndeki Türkiyeli sayacılardan biri şunları söyledi: “Suriyeliler ilk geldiğinde biz, bazı şeyleri idrak edemedik. Savaş mağduru insanlardı. Geldiklerinde ceplerinde paraları yoktu. Ucuz dikmeye başladılar. Bu bize de yansıdı. O zaman bu yönde eylemler yaptık. Ancak bugün gelinen noktada anladık ki; Suriyeliler değildi ucuz iş yapmanın sebebi. Suriyelilerle birlikte kazanacağımızı anladık” diye konuştu.
15 yıldır sayacılık yapan başka bir işçi, sağlıksız koşullarda çalıştıklarını belirterek, “Kimyasal maddenin içinde, balinin içinde çalışıyoruz. Çalışma saatlerimiz çok fazla. Sabah saat 8’de iş başı yapıyor, gece 11’lere kadar çalışıyoruz. Haftanın iki günü, üç günü sabahçı kaldığımız günler oluyor. Yakındığımız konulardan biri de bu. Evli olan arkadaşlarımız çocuklarını göremiyorlar. Pazar günleri bir gün tatilimiz var. Bazen o gün de çalışmak zorunda kalıyoruz. Sigortamız yok, zaten sağlık güvencemiz yok. Herhangi bir sağlık sorunu yaşadığımızda masraflarımız artıyor. Sorunlarımız artıyor. Emeklilik hakkımız yok. Fiyat konusunda yine sıkıntılar çekiyoruz” diye ekledi.
İş kolunda 45 binden fazla işçi, küçüklü büyüklü atölye, sanayi sitesi ve fabrikalarda çalışıyor. Ne iş kanunları, ne SGK kanunları, ne iş güvenliği ne de belediye kanunları buralara etki ediyor. Patronlar, dayanışma içinde istedikleri koşulları, işçilere dayatıyor.
Her şeye rağmen, sadece bir dayanışma derneği kurabilen, sendikası, iş güvencesi olmayan saya işçileri, birbirlerine örnek olup farklı işyeri ve farklı şehirlerde çalışsalar da ortak taleple mücadele etmeyi başardılar. Üstelik tıpkı patronlar gibi yapıp ne OHAL yasakları ne de başka yasakları taktılar. Zam almalarının nedeni, üretimden gelen güçlerini kullanarak işte böyle hep birlikte grev yapmalarıdır.
Aynı fabrikada çalışıp birlik olmakta zorluk çekenlere iyi bir örnek oldular. Patronların, düşük ücret ve uzun çalışma şartlarını Suriyelilere bağlaması yalanını da çok güzel tersine çevirdiler.
Sözleşmesi yaklaşan metal işçileri de, fabrika fabrika ayırıp göstermelik eylem yaptıran sendika bürokratlarına, bu örneği gösterebilirler. (01.10.17)