Ana sayfa > Arşiv > Arşiv 2015 > Sınıf Mücadelesi Sayı : 204 - 4 Haziran 2015 > Fabrikalardan... İşyerlerinden > Gıda
Korkacak bir suçum yok!
İşyerinde baskılar devam ediyor. Müdürün, şefin psikolojik baskısı bizi yıldırmamalı. İş çok, işçi az, yeni işçi alınmıyor. Az işçiyle çok iş, sağlıklı üretim istiyorlar.
Müdürün işçileri yıldırma taktiği çok. Geçen gün, dört işçi eksik, kimi hasta, kiminin işi var. Eksik çalışıyoruz, müdür geldi, kaliteyi düşürüyorsunuz deyince aldığı cevap “bundan iyisini yapamayız” oldu. Dört kişi eksik olduğumuzu, motor olmadığımızı söyledik. Söylerken “kardeşim” deyince müdür iyice kızdı, bana kardeşim demeyin dedi. Biz de, “bey” dememesini, işçi olduğumuzu, işçi denmesini istedik.
İşçinin cevap vermesine kızan müdür, “ne kızıyorsun, niçin bağırıyorsun, ben işverenim, benim dediğim olur” deyip gitti. Sonrada tartışmayı şefe anlatmış. Ne anlattıysa, arkadaşlar çıkışımı beklediler. Akşam oldu, üç gün geçti, hala çıkarmadılar. Arkadaşlar, çıkarılmamamı yadırgadı, anlaşmalı tartışıp tartışmadığımı sordular.
Müdürün düşündüğü, çekindiği bir şey vardır. Her hakkımızı çalıyorlar, sözlerimiz gerçeği anlattığı için onlara daha çok dokunuyor. (Bir işçi)
