İşsizlik, düşük ücret, her zaman devam ediyor!
Hükümetin övündüğü ekonomik istikrar ve büyüme masalı artık tutmadığı gibi diğer ülkelere göre kötü olmayan durum, birkaç yıldan bu yana tersine döndü. Resmi rakamlarda işsizlik oranı yükseliyor.
İşsiz sayısı geçtiğimiz aralıkta 2 milyon 809 bin kişiye yükseldi. Ancak gerçek sayının 4 milyon 700 bini aştığını söyleyenler de var. Tüm bu rakamlar, gerçeği yansıtmıyor. Resmi rakamlara göre çalışabilir yaştaki 56 milyon kişiden, 25 milyonu çalışıyor. 14 milyonu kadın, 27 milyonu aşkın kişinin çalışmak istemediği belirtiliyor.
Oysa gerçekte ya çalışma şartlarının kötülüğünden ya da iş bulamayacağını düşündüğü için bu kişiler iş aramıyor. Çalışan her üç kişiden biri kayıt dışı çalıştırılıyor. Yani her tür haktan yoksun, hiçbir güvence olmadan. Bu koşullarda çalışmayı, aç kalma tehlikesi olmadan kim kabul eder. Onları işsiz saymamak, istatistikle yalan söylemektir.
İşsizlik, ücretler ve çalışma koşulları üzerinde büyük bir baskı uyguluyor ve ekonomik büyümeden işçi sınıfının yararlanmasını önlüyor. Bunu rakamlarda görmek mümkün. Ekonomik büyümenin arttığı yıllarda bile ücretlerdeki artış çok sınırlı. 2006’da çalışanların çoğunu oluşturan ilkokul mezunları aylık brüt 764 lira kazanırken, lise mezunları ise 922 lira kazanıyordu. İki yıl sonra, 2010’da ilkokul mezunlarının ücreti 268 lira, lise mezunlarının 358 lira arttı.
Geçtiğimiz yıl, ekonominin %4 büyüdüğü ancak ücretlilerin sadece %2 pay aldığı açıklandı. Ama kişi başı yıllık gelirin brüt 20.531 lira (aylık 1.710 lira) imiş! Bu ücretle çalışan kaç kişi var?
Çok az. Geçtiğimiz yıl, resmi rakamlara göre 7 milyonu aşkın kişi, yani çalışan işçilerin de bir kısmı, açlık sınırının altında yaşıyordu. 11 milyonu aşkın kişi ise sosyal yardım alıyor. Sendikaların hesabına göre daha fazla. Bu insanlar, belediyenin, devletin yardımına muhtaç olduğu için siyasi iktidara bağımlı. İşsizliğin artışı, enflasyonun da tırmanışı, durumu daha da kötüleştiriyor.
İşçi sınıfına gitmeyen para patronların kasalarına akıyor, tıka basa para ile doldu ki daha kazançlı işler almak, daha işçi düşmanı yasalar çıkarmaları için siyasileri paraya boğuyorlardı.
Ekonomik durumun işçi sınıfı açısından kötüleşmesi, yavaş yavaş ilerlediği için iyi koşullarda çalışan ya da iyi bir iş bulma umudunu koruyanlar, henüz durumu tam hissetmedi. Ancak sıranın gelmesini beklemeden, tedbir almak daha doğru olacak. (30.03.2014)
