İşçiler hem patronu hem de sendikayı zorluyor

Patron ile sendika arasındaki son görüşme Mart başında gerçekleşti ve uyuşmazlıkla sonuçlandı. Son oturum olması nedeniyle taraflar, bu duruma uygun son tekliflerini yaptılar birbirlerine.

Patron 45TL + %6,5 zam verirken sendika 150TL + %12’lik zam isteminde bulundu. Patronun teklifini zaten bilen işçiler sendikanın 200TL olan teklifi 150TL’ye çekmesini kızgınlıkla karşıladılar. Birçok işçi sendikacılara “seyyanende değil yüzdede indirim yapmalıydınız” diyerek duruma karşı çıktılar. Ancak madem uyuşma olmadı ve zabıt tutuldu o zaman bu teklif değil 200TL + %15’lik teklifin geçerli olması için sendikacılara gözdağı verdiler.

Gelinen son durumda işçilerin sözleşmenin her safhasına müdahil olmaları ve temsilcileri o yönde uyarmaları fabrika tarihinde bir ilk. Şimdi sendikacılar, arabulucunun teklifini beklediklerini söylüyorlar. Bu teklif geldiğinde tüm işçileri gerekirse bir düğün salonunda toplayıp durumun ne olduğunu açıklayacaklarmış. İşçiler devamlı, bir önceki sözleşme gibi bizden habersiz sözleşme imzalamayın diye uyarılarda bulundukları için imza öncesinde bizlere soracakları konusunda söz veriyorlar.

Bu arada Mart ayının tamamını cumartesileri çalışmayarak geçirdik. Ayrıca üretim bölümlerinde zorunlu izinler başladı. Açıklama ise Tuzla’da yapılan depoların tam faaliyete geçmemesi ve Rusya’nın verdiği siparişleri durdurması. Yani her sözleşme döneminde olduğu gibi patron belirsizliğe oynuyor.

Tüm işçiler bunun bilincinde ve “sözleşme imzalanır imzalanmaz 12 saat çalıştırıp bunun acısını çıkartacaklar” diyerek patrona da ne yaptığını biliyoruz mesajı gönderiyorlar.

Eski işçiler patronun 1993’te yaptığı gibi giriş çıkış yapabileceğini söylüyorlar fakat taşınma sonucunda Tuzla’ya gitmeyecek veya götürülmeyeceğini bilen diğerleri; “bize istediğimiz zammı versin o zaman işbaşı yapmayı belki biz istemeyiz” diyorlar. Şu anda tüm işçilerin bildiği ve işten çıkmak isteyen 45 işçi var. Fakat patron bu işçilerin çıkışını onaylamıyor. İşe hakim olan bu işçilerin çıkışını onaylamadığı için patronun iş yok bahanesi havada kalıyor. Sendikacılar da gelip “patron zammı veririz ama işçi atarız dediği için imzaladık” diyemiyorlar.

Ayrıca sendikanın göz önünde bulundurması gereken bir durumda Tuzla’da bir bölümdeki işçilerin aralarında imza toplayarak, sendikadan istifa etme restini yapması. Şimdilik işçiler sözleşmenin sonucunu beklediklerini söylüyorlar. Bu arkadaşlarla direk bağımız olmadığı için bu istifa sonucunda başka bir sendika mı yoksa sendikasızlığı mı seçeceklerini bilmiyoruz.

Yılbaşında Çalışma Bakanlığı’nda işçilerin bir kısmını Öz Gıda İş’e kaydırarak zor durumda bırakılan sendika o badireyi atlattıktan ve bunca olaydan sonra birkez daha aynı muameleyle karşılaştı. Yine bazı işçileri Öz Gıda İş’e kaydırılmışlar.

Bu olaylar işçilerden saklanmasına rağmen özellikle baş temsilcinin işçilerin eline üyelik fişlerini verip noterde onaylatmalarını istediğinde, temsilcilere güvenmedikleri için işçiler tekrar sendikalı olmak konusunda direnç gösteriyorlar.

Yinede moralli olan işçiler, sendikayı devamlı rahatsız ederek taleplerinde direttiklerini gösteriyorlar. Dediğimiz gibi şimdiye kadar hiç olmamış olaylar yaşanıyor, bundan sonrasının ne olacağı işçilerin dirençlerine bağlı. (Bir işçi)