Ana sayfa > Arşiv > Arşiv 2012 > Sınıf Mücadelesi Sayı : 170 - 3 Ağustos 2012 > Fabrikalardan... İşyerlerinden > Gıda
Taşınma tartışmaları
Yıllardır süren Tuzla’ya taşınma hikayesi nihayet son bulmaya başladı. Patron temsilcileri vasıtasıyla bütün işçilere “Tuzla’ya bu ücret ve şartlarda, servis olmadan, evini de taşıyarak gelir misin? Evet veya hayır” diye sordu. Hiçbir yorum ve şart ileri sürmememizi, eğer bir şartı olan varsa bunun hayır kabul edileceğini de ekledi.
Sonrasında işçiler arasında yaşanan, kısa bir şaşkınlık oldu. Birçok işçi bunun kararını vermek için düşünme süresi istedi. Fakat taşınma haberi çıktığından bu yana zaten gidecek olan ve kalacak olan neredeyse belli idi. Şimdi farklı olan patronun 2013 Ağustos ayını son diye belirtmesi oldu.
İşçilerle konuştuğumuzda, patronun bu tavrını eleştirerek önümüzdeki sözleşmeyi hedeflemeyi söyledik. Gidilsin veya gidilmesin, kendi çıkarlarımız için sözleşmede bütün bunların karara bağlanması daha doğru olur. Sözleşme için ücret artışı miktarını belirterek gidecek olan işçiler için bir takım haklar eklenmeli, bunun için işçilerin hep beraber karar verip arkadaşlarını da ikna etmesi gerekir.
Başlangıç olarak küçük bir gurup işçi kendi aralarında üç maddede anlaştı: 1. Bin 35 lira olan taban ücret 1.300 liraya çıkartılsın. Yapılan bu 265 liralık artış, ücreti ne olursa olsun herkese yansıtılsın. 2. Tuzla’ya gidecek olan işçilerin ücretlerine işbaşı yaptıkları andan itibaren 250 lira zam. 3. Taşınma masrafları için gidecek olan her işçiye bin lira taşınma yardımı ve bir hafta ücretli izin.
Şimdiden sonra hem arkadaşlarımızı ikna etme hem sendikayı hem de patronu zorlamak için bir örgütlülük oluşturarak kendimizi sağlamlaştırmamız gerekiyor. (Bir işçi)
