Ana sayfa > Arşiv > Arşiv 2009 > Sınıf Mücadelesi Sayı : 130 - 3 Nisan 2009 > Fabrikalardan... İşyerlerinden > Gıda
Sendikacıların yalanları patronun kârını arttırıyor
Sendikacıların Şubat ayındaki sözleşme toplantısından “patron Mayıs ayına kadar süre istedi” açıklaması yalan çıktı. Sözleşme tıkandığı için arabulucuya gidilmiş ve biz bunu yeni öğrendik.
Fabrikanın baş temsilcisi sendikanın şube sekreter yardımcılığına seçildi. Seçim yapılması için çağrılan delegelere, boş oy pusulası dağıtılmış ve bu oy pusulalarını yine boş olarak sandığa atmaları söylenmiş. Hepsi de sendikacılardan çekindikleri için denileni yapmış. İşte Türk-İş sendikalarında demokratik seçim böyle yapılıyor.
Böylece baş temsilci şube yönetimine seçilince, onun yerine baş temsilci olan açıklandı. Bu işçi, diğer işçiler tarafından yalakalığı ve sünepeliğiyle tanınıyor. Bütün bunların yanında kriz nedeniyle işçi atılmaması sevindirici olsa da geleceğin belirsiz olması bu sevincimizi kursağımızda bırakıyor.
Şefler işçilere “istediğiniz zaman gelmeyebilirsiniz, yıllık izinden sayılacak” demesi, üretim bölümünde olanları izin açısından rahatlatsa da, ileride hiç gelme denmesi kaygısını beraberinde getiriyor.
Fabrikanın elektrik, doğalgaz ve su tüketiminde yüzde 20’lik azalma var.
Bunun yarısı tasarruftan yarısı üretimin azalmasından ötürü. Üretim sadece yüzde 10 düştüğü için onu tasarruf karşılıyor. Bir de döviz kurundaki yükseliş satış fiyatına yansıyor. Bütün bunlar dikkate alındığında patronun yine kârda olduğunu söylemek mümkün. Kriz bahane, amaçları kazancı yükseltmek.
Bizim için önemli olan, patronların değil, işçinin kazançlı olması. Bunun için de birlik olmak, örgütlenmek şart. Sendika bir örgüt ama işçiler örgütlü olursa işe yarar. Kendi örgütlerimizi kendimiz oluşturmalıyız. (Bir işçi)
