Erdoğan ve AKP iktidarda kalabilmek için her şey mübahtır siyaseti izliyor

Erdoğan ve AKP iktidarı çöken ekonomik düzene ve kitle desteğinin erimesine rağmen bin bir dolap çevirip kendilerini dayatmaya çalışıyorlar. Son birkaç ay içerisinde ülkede ve ülke dışında yaşanan önemli olaylara ve Erdoğan ile AKP iktidarının uyguladıkları siyasetlere bir göz attığımızda bunu çok somut olarak görebiliriz.

Kovid-19 salgın hastalığı döneminde iktidarın uyguladığı tüm siyasetler büyük patronların karlarını koruyabilmek için emekçilerin, özellikle de büyük işyerlerinde, hayatlarını tehlikeye atmak pahasına üretime devam edilme siyasetini uygulamak oldu ve bu siyaset de aynen devam ediyor. Salgına karşı mücadele konusunda da hükümet ta ilk baştan gereken önlemleri almadı çünkü bu konuda gereken masrafları yapmak istemedi. Son İzmir’de otobüs şoförlerinin test edilmesini sağlık bakanlığının reddetmesi çok anlamlı değil mi?

Erdoğan iktidarı bu salgın dönemini fırsat bilerek işçi sınıfından fazla bir tepki gelmez hesaplarıyla işçi sınıfı için çok önemli bir hak olan kıdem tazminatını bitirmek için yine manevralara başladı. Amaç patronlar için çok büyük kazanç getirecek bu uygulama yoluyla onların “aferinini” almaktı. Ama baltayı sert bir taşa vurdu! İşçi sınıfı, kıdem tazminatına dokunmak bir kırmızı çizgidir dedi ve böyle bir girişime verilecek tek cevabın işçi sınıfının üretimden gelen gücünü kullanarak genel bir başkaldırı başlatacağı sinyali oldu. Bu sinyali sendikalar ve hatta patronlar da hemen aldı ve “şimdi bunun gündemde olmadığını” açıklayıp hükümete geri adım atması konusunda uyarılarda bulundular ve Erdoğan ile hükümet de fiilen bunu kabul ettiler. Tabi ki ilk fırsatta yeniden saldırıya geçmek isteyecekleri kesindir.

Bir de ne hikmetse aniden Ayasofya Camisinin yeniden ibadete açılması gündeme geldi! Herhalde Ayasofya ibadete açılırsa hemen ekonomik kriz bitecek, yoksulluk ortadan kalkacak, her şey güllük gülistanlık olacak… Halbuki Erdoğan’ın kendisi geçen yıl bu konu gündeme geldiğinde, sanki ibadet edecek camii mi kalmadı, böyle bir şeyin akıl almaz, mantıksız bir şey olduğunu televizyonlara verdiği açıklamalar ile kendisi anlatmıştı. Tabi ki bu son bir yıl içerisinde yoksulluk ve işsizlik hızlı bir şekilde tırmandı. Örneğin DİSK’in yayınladığı son rakamlara göre 4 kişilik bir ailenin açlık sınırı 2 bin 367 TL’ye ve yoksulluk sınırı ise 8 bin 186 TL’ye tırmandı. İşsizlik rakamları ise TUİK’in açıkladığı yüzde 12.8, yani 3 milyon 775 bin değil, gerçek rakam 17 milyon 720 bindir (CHP’li Ağbaba’nın verdiği rakam).

Ülke dışındaki siyasi alanda ise artık Suriye konusu yeteri kadar ilgi görmüyor olacak ki şimdi gündeme yoğun bir şekilde Libya konusu oturtuldu. Mevcut iktidar “yeni Osmanlı” havalarına girip Libya’da başta Fransa olmak üzere emperyalist ülkelere “meydan okuyor”. Hatta eski dostu Putin’e de kafa tutarak Libya’da Saraç hükümetini desteklemek amacıyla askeri girişimlerde bulunup Akdeniz havzasındaki doğalgaz ve petrol kaynaklarından pay alma girişimlerinde bulunuyor. Tabi ki bu büyük güçler Türkiye’ye pay vermeyi bir tarafa bırakın, kırıntı bile vermek istemiyorlar. Ama yine bu büyük güçler krizler den bir çeşit çıkma yolu olarak Türkiye ile Mısır’ı savaşa sürüklemekte yarar görürlerse bunun ortamını hazırlayacaklarından emin olabilirsiniz. Son günlerde bazı çevrelerin Türkiye ile Mısır arasında gerginlikler yaratmaya çalıştıkları haberleri geliyor. Böyle bir şey emperyalistlerin işine gelirse kesinlikle bundan çekinmezler. İşte bu nedenle çok dikkatli olmalıyız. Çünkü böyle bir macera hem Türkiye’deki emekçiler ve yoksullar hem de Mısır’daki emekçiler ve yoksullar için bir felaket olur.

Evet kıdem tazminatı konusunda olduğu gibi eğer işçi sınıfı hep birlikte kendi öz çıkarları temelinde hareket etmesini becerebilirse kapitalist ekonomik krizin faturasını ödemek yerine, onu bundan sorumlu olan sermaye sınıfına ödetebilir. 17.07.2020