“Sevgi Evleri” ne ev, ne de sevgi var
Uşak’ta, Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Müdürlüğü’ne bağlı Sevgi Evleri Çocuk Yuvası ile Kız Yetiştirme Yurdu’nda, 28 çocuğa yönelik "cinsel istismar, şiddet, eziyet, kötü muamele ve hakaret suçlarından" yargılanan, bir sanığa 12 yıl, bir sanığı 43 yıl hapis cezası verildi. Diğer 12 sanık "suçu bildirmeme" ve "yaralama" suçlarından para ve hapis cezalarına çaptırıldı.
Davayı takip eden Uşak Barosu Kadın ve Çocuk Hakları komisyonu avukatları, nitelikli cinsel istismar ve işkence suçlarının oluştuğu; suçluların sosyal hizmet çalışanı olması cezalarında yarı oranında artırım sebebi olması nedeniyle itiraz edeceklerini açıkladı.
Sevgi Evleri, AKP’nin sosyal projelerinden biri. Adı çocuk satıcılığına çıkmış Yetiştirme Yurtlarının yerine açılmıştı. Hükümet, sorumluluğu altındaki kurumu düzeltmek yerine onu karalayıp bizzat Erdoğan’ın reklamlarıyla Sevgi Evlerini açtı.
Ancak kısa sürede Sevgi Evleri, yurtlarla aynı hale geldi. Çünkü bu kurumları yönetenler, çalışanlar, kimsesiz ve yoksul çocuklarını, kullanabilecekleri sahipsiz eşya gibi görüyor. Yapılan şikayetlerin, soruşturmaların, hatta açılan davaların üstü örtülüyor, cezasız kalıyor, tepedekiler suçlulara destek vermeyi sürdürdü. Çocuklar, feryatlarını duyuramadı.
Sevgi Evlerinde, çoğunlukla asgari ücretle, yaptıkları işle ilgili eğitimi olmayan, Toplum Yararına Çalışma programıyla alınan; yani sırtını dayamış yandaşlar çalışıyor. Burası, yoksul, kimsesiz çocukların sevgi gördüğü ev değil, AKP hükümetinin çevresini asgari ücrete mahkum ettiği yerler.
Bu davada islamcı çevrelerin çok şikayet ettiği İstanbul Sözleşmesi uygulandı. 12 çalışanın, çocuğa yönelik suçları bildiği halde bildirmediği için ceza alması, hep süren göz yummayı etkileyecek. İşte dini gericileri rahatsız edenlerden biri de budur. Çünkü onlar, çocukları cinsel eşya gibi görüp kullanıyor ama yaptıkları için hiç hesap vermek istemiyor. (01.01.20)
