Havalimanı işçilerinin haklı isyanı

14 eylül günü sabah saatlerinde, 4 yıldır 3. Havalimanını inşa eden 3 bini aşkın işçi, çalışma koşullarını protesto etti.

Kaldıkları barakalardan çalıştıkları alanlara gitmek için rüzgar ve yağmur altında, uzun süre bekleyen işçilerin, yüksek sesle, ıslık ve alkışla sesini duyurmaya çalışmasıyla başlayan protesto, üstü örtülen bir çok gerçeği ortaya çıkardı.

Sıklıkla iş cinayeti haberlerinin geldiği inşaatta, şubata kadar en az 400 işçinin öldüğü iddiası gündeme gelmiş, şantiyedeki bazı iş güvenliği uzmanları, işten atılmamak için isimlerini vermeden, açılışa yetişmesi için artan iş baskısı nedeniyle haftada 500’ü aşkın iş kazası yaşandığını söylemişti. Sonuçta bakanlık, sanki çok önemsizmiş gibi 27 ölümü kabul etmek zorunda kaldı.

İş bırakan işçiler, sosyal medya aracılığı ile seslerini duyurunca, ilk tepki jandarma ve polisin biber gazı ile müdahalesi oldu. Ardından, havalimanının inşaatından ve 25 yıl boyunca yönetiminden sorumlu olan İGA şirketinin yetkilileri, işçi temsilcileriyle görüştü.

İşçilerin talepleri: habersizce işten atılanların işe iade edilmesi, eyleme katılanların işten çıkarılmaması, yatakhaneler ve banyoların düzenli temizlenmesi, yataklardaki tahtakurusu sorununun çözülmesi, revirde işçiler ilgilenilmesi ve sağlık malzemelerinin tedariği, servislerin düzenli gelmesi, ödenmeyen ücretlerin ödenmesi, iş cinayetlerine karşı önlem alınması vardı. Yani işçiler, özel bir istekte bulunmuyor, tümü temel iş kuralları.

İGA yetkilileri, tüm diğer müdürler gibi “hiç aksaklık yok ama işçilerin istekleri incelenip gereken yapılacak” diye basına demeç verdi. Nitekim geçtiğimiz hafta içinde işçiler, yine yağmur altında geciken servisleri bekleme videolarını yayınladılar.

Hemen o gece işçileri yıldırma faaliyetleri başladı. İşçi koğuşlarının kapıları kırılarak gözaltına alınan bin civarında işçi ve sendika temsilcisinin 24’ü tutuklandı. Bu süreçte inşaat aynı hızla sürdü, işçiler çalıştı.

İktidar düzeyinde bu kadar gündemde tutulan, oy toplanan inşaatı yapan işçilerin en temel insani ve çalışma taleplerinin karşılanmaması, düzenin işçilere düşmanlığını anlatıyor.

AKP’li siyasetçiler, önce “bizi ilgilendirmez, orayı özel bir şirket inşa ediyor, onların sorunu” dese de neden patronla işçi arasındaki mücadeleye karışıp polis ve jandarma gönderdiklerini söylemediler. Ardından tutum değiştirip “kompo” diye tepki gösterdiler. Çünkü inşaattaki durum planlarını bozuyor. Öncelikle açılışın 29 Ekim’e yetişmemesi söz konusu. Ödemelerde sorun var; devlet ödeme yapmadığı için 500 civarında olduğu söylenen taşeronlar da ödemeleri geciktiriyor. Ek olarak, biten işlerde çalışan işçilerin çıkış tazminatlarının da ödenmesi gerekiyor.

Öte yandan CHP yetkilileri, 32 milyar lira (4.5 milyon euro), yani Türkiye bütçesinin %5’ine denk paranın usulsülükle inşaatı yapan meşhur “beşli çete”den üç tanesine aktarıldığını açıkladı. Yani patronların kasaları dolu.

İlk iki gün, yandaş medya, eylemlerden söz etmedi. Sonra durum değişti. Örneğin, işçilerin çalışma koşullarındaki insanlık dışı durumu reddetmeye bile tenezzül etmeyen Fatih Altaylı, Sabah’ta, “4 yıldır dayanıyoruz, 5 hafta daha dayanalım diyeceklerine isyan ettiler, hem de sudan sebeplerle” diye yazdı. Altaylı, hiç protesto eylemi yapılmadığı da yazınca işçiler, eski eylemlerinin videolarını yayınlayıp onu yalanladılar.

Yeni Akit’te köşe sahibi, türbanlı ama tam sosyete Mehtap Yılmaz, medyadaki işçi düşmanı yarışında en öne çıktı: “Şayet bu itler, bitlendik falan diyorsa da üzerlerine biber gazı sıkıp, içlerindeki şeytanı çıkartacaksın!” diye yazdı.

İşte bu kişiler, sanki her şeyi patronlar ile AKP’li siyasetçiler yapıyor zannediyordu. Çok övündükleri havalimanını, yok saydıkları, aşağı gördükleri inşaat işçilerinin yaptığı ve işçilerin çalışmasına muhtaç oldukları ortaya çıkınca, nefretle doldular. Elbette bu yazdıkları hakaretler için aldıkları para, itibar da var.

İnşaat işçileri, en temel haklarını kullandı, tüm işçiler gibi ancak mücadele ile kazanacaklar. (02.10.18)