Arjantin: Macri’ye karşı ilk genel grev
6 nisandaki genel grev, Arjantin’i felç etti. Başkent Buenos Aires’deki geniş 9 Temmuz caddesi adeta bir çöl gibiydi. Ne otobüs ne de metro vardı. Okullar, bankalar ve hava limanları, her taraf kapalıydı ve insan seli her tarafa yayıldı. İnsanlar geceyi dışarıda geçirmek için çadır kurdu ve grevciler ile yürüyüçüler, başkentin tüm girişlerini denetim altına almıştı.
Başkan Macri, sağcı ve büyük bir sanayi patronu ailesinden olup 16 aydan beri kemer sıkma siyaseti uyguladığı için emekçiler, ona karşı tavır aldı. Ülke parası peso devalüasyona uğradı ve su, gaz, elektrik ve toplu ulaşım maliyetlerini azaltan kamu yardımları kesildiği için fiyatları tırmandı. Satın alma gücü %40’lara varan enflasyon yüzünden adeta eridi. Çünkü Macri, %17’i geçen tüm ücret artışına müdahale ediyor.
Mücadeleyi, öğretmenler başlattı. Ülkenin en kalabalık ili olan Benos Aires’i idare eden Macri’nin taraftarı Maria Eugenia Vidal, öğretmenlerin yerine grev kırıcılarını kullanmaya çalıştı ama başarılı olamadı. Elde ettiği sonuç; öğretmenlerin öfkesi daha da artıp haftalarca grevlerini devam ettirip yürüyüşlerde “ayaklanmış öğretmenler oldukça, halklar diz çökmeyecek” yazan büyük pankartlar taşımaları oldu. Öğretmenler, enflasyon oranında, yani en az %35 zam istiyor.
Başka iş kolları da mücadeleye katılıyor. Buenos Aires’teki bazı işyerlerinde işçiler, tensikatlara veya fabrikaların kapatılmasına karşı mücadele ediyor. Günlük Clarin gazetesi çalışanları “yaşasın işçilerin mücadelesi” diye bir ek yayınladı.
Bu tepki ve mücadeleler, 7 martta öyle bir seviyeye çıktı ki, o güne kadar seyirci kalan işçi sendikaları, genel grev çağrısı yapmak zorunda kaldı. CGT olayların fazla ileri gitmesini istemediği için grevcilerin evlerinde oturmasını istedi ama mücadeleci işçiler buna uymadı. İşçiler, devrimci örgütlerin de desteğiyle başkentin girişlerini denetime aldı. Hükümet, tepki olarak eylemcilerin üzerine polisi gönderip basınçlı su ve göz yaşartıcı gaz kullandı ve güvenlik bakanı buna “kültürel kavga” dedi.
Başkan Macri’nin itibarı hızla çöküyor. Macri, tepki olarak kendi taraftarlarını harekete geçirmeye çalıştı ama sadece birkaç bini hafta sonlarını feda edip onu 8 nisanda destekledi. Ancak böyle bir eylem, yoksulluğu artırdığından hoşnutsuzluğu hiç azaltmadı. Çünkü hoşnutsuzluk, enflasyon oranı gibi hızla tırmanıyor. Hareketin vurucu gücünü oluşturan öğretmenler, şimdi artık sendikalardan, hem isteklerinin yerine getirilmesi hem de baskıları protesto etmek için yeni bir günlük genel grev istiyor. Spark (14.04.2017)
