Koyu karanlık dayatılıyor
Darbe girişiminin ardından 3,5 ay geçmesine rağmen FETÖ operasyonlarının sonu gelmedi. Aksine genişliyor. Önce PKK eklendi, şimdi de “örgüt üyesi olmayıp yardımcı olanlar” diye bir gerekçe daha eklendi. 12 Eylül darbe döneminde “yardım ve yataklık” vardı. AKP hükümeti, askeri darbenin baskıcı yasalarını değiştirmekle övünüyordu, şimdi daha da beterlerini uygulamaya koyuyor.
Sadece son bir ay içerisinde 107 gazetecinin cezaevine atılması ve 155 medya organının yasaklanması AKP’nin hızlı bir şekilde, demokrasiyi değil, Almanya’nın Nazi sistemini getirmekte olduğunu görmeye yeter! Son olarak Cumhuriyet gazetisinin yazarlarına yapılan baskı ve tutuklamalar, iktidarın düzen içi eleştiriye bile söz tanımak istemediğini, zorbalığın hangi seviyeye geldiğini gösteriyor.
Operasyonlar, tüm kurumları, yüz bini aşkın insanı etkiledi, en az etkilenen ise AKP oldu. Eski ve yeni bakanların, milletvekillerinin Gülen’i öven sözleri, uygulamaları, bağlantıları ortadayken, bir kaç alt düzey yönetici dışında kimse görevden alınmadı, istifa etmedi.
Erdoğan, partisini, bu şekilde kendi kararlarına mecbur tutuyor. Milletvekilleri, parti yöneticileri, koltukları, çıkarları için Erdoğan’ın emrine amade. Elbette başkanlık ya da başka bir şekilde, kağıt üstünde bile olmadan bakanlara, meclise, toplantılara gerek kalmayacak şekilde düzenlediğinde, onları bir köşeye atmaktan çekinmeyecek. Tıpkı eski yol arkadaşlarına yaptığı gibi.
Operasyonların, yarın başka bir gerekçeyle daha da genişlemeyeceğinin bir garantisi yok. Çünkü Erdoğan kendini güvende hissetmiyor. Bu nedenle herkese gözdağı veriliyor. Geçmişte benzeri Ergenekon operasyonları döneminde yaşandı. O dönemde Erdoğan ve yakın çevresi, iktidarlarının devrileceği korkusuyla, binlerce insanı mağdur ettiler. Bugün sayı daha da arttı.
Siyasi iktidar, açıkça yönetmeyi beceremiyor. Çekip gitmek yerine baskıyla, zulümla iktidarda kalmaya çalışıyor. Kendini kabul ettirmek için uygulanan baskı, herkesin üzerine müthiş bir kaygı, belirsizlik ve moral bozukluğu etkisi yapıyor.
Hükümetin, baskı siyaseti için ileri sürdüğü tüm gerekçeler, aslında bir yönüyle kendi siyasetlerinin sonucu. Bu nedenle hiç biri kabul edilemez. (02.11.2016)
