Gürcistan : Büyük güçlerin diğerlerinin kaderini tayin etme hakkı
Fransız yöneticilerin yaklaşımlarında, Osetler veya Abhazların kendi kaderlerini tayin etme hakkına sahip olmaları kesinlikle kayda alınmıyor. Bu sözde demokratların, Putin’in Çeçenleri sonsuza kadar Rus olarak gören yaklaşımından farklı bir tutumları yok.
Eski Sovyetler Birliği sınırlarına gelince, "tanınmış uluslararası" sınırlar eski idari sınırların, "ulusal" sınırlara dönüşmesinden farklı bir şey değil. Çünkü eski Sovyetler Birliği’nin dağılmasından önce bu sınırlar içerisinde yaşayan insanların ortak özelliği, hepsinin Sovyet vatandaşı olmasıydı. Rus, Gürcü, Oset veya Abhaz olsun, herkes aynı haklara sahipti (daha doğrusu aynı şekilde haklardan yoksundu, çünkü gerek Brejnev gerek Gorbaçov SSCB’si özgürlüklerin hüküm sürdüğü bir cennet değildi!). Stalin, Kuzey Osetya’yı Rus federasyonunun bir parçası, Güney Osetya’yı da Gürcistan’ın bir parçası yapmıştı. Bu durum, sınırların ötesinde yaşayan insanlar için hiçbir şey değiştirmiyordu.
1985’ten sonra Sovyet devletinin başındaki farklı çevrelerin yürüttüğü iktidar kavgası sonucu SSCB parçalandı. Gorbaçov’un rakibi olan Yeltsin, iktidarı ele geçirebilmek için farklı cumhuriyetlerdeki iktidar çevrelerinin iktidara gelme isteklerini kullandı ve Moskova’daki iktidarı ele geçirdi. 1991’de SSCB dağıldı ve emperyalist ülkeler bundan çok memnun kaldılar. Ve onlar için artık eski Sovyetler Birliği sınırları "uluslararası tanınan" yani devletlerin sınırlarına dönüştü.
"Tanınmış sınır" kavramı bakış açısına göre değişkendir. Batılı güçler, 1991 yılında bu kavramı kullanarak çok memnun bir şekilde, eski Yugoslavya’nın dağılmasından sonra Slovakya ve Hırvatistan’ın bağımsızlığını tanıdılar. Onlarca yıllardan beri Sirbıstan’ın bir parçası olan Kosova’nın geçen Şubat ayında bağımsızlığını alkışladılar.
Aslında büyük güçler, siyasi çıkarlarına göre "prensipler" oluşturuyorlar ve ulusların kendi kaderini tayın hakkını hor görüyorlar. Eskiden çoğu sömürgeci olan ve şimdi çıkarlarına göre Üçüncü Dünya ülkelerine askeri müdahalelerde bulunmaktan çekinmeyen ve İkinci Dünya Savaşı sonunda Avrupa’nın sınırlarını cetvelle çizen Batılı güçlerden başka bir şey bekleyemeyiz. LO (22.08.08)
