Sinif Mucadelesi
Ukrayna

Kırım’daki Rus yanlısı referandumdan sonra

Pazar 13 Nisan 2014

Kırım’ın 2 milyondan fazla nüfusu, yüksek bir katılım oranı ve % 97 gibi çok yüksek “evet” ile Ukrayna’dan ayrılıp Rusya Federasyonu’na katılmaya karar verdi. Putin, 18 Mart’ta bunu onayladı.

Medya aylardır, aynı nakaratı tekrarlıyor: Emperyalist devletlerin Ukrayna’da destekledikleri taraf demokrasi; karşı taraftaki Rusya ve onun yerel müttefikleri, Reagan’ın SSCB hakkında söylediği gibi “kötülüğün imparatorluğu.”

Putin, Kırım’da bulunan Rus askerlerini ve kitleleri Rusya’ya bağlanmaya çağıran Sivastopol ve Simferopol belediye başkanlarını, Kırım başbakanı gibi bazı sorumluları, Kırım halkının isteklerini karşılamak kaygısıyla harekete geçirmedi. Ve hiç kimse, aynı Putin’in Rusya’dan ayrılmak isteyen Kafkasya’da ve Çeçenistan’da nasıl korkunç bir savaş yürüttüğünü unutmadı.

Ulusların kendi kaderini tayin hakkının Putin’in umurunda bile olmaması, ondan daha iyi olmayan Obama, Hollande, Merkel ve benzerlerinin, Kırım ve Doğu Ukrayna nüfusunun bu haklarını yok saymalarını, reddetmelerini engellemiyor. Ukrayna’daki yurttaşlarını koruyacağını açıklayan Putin’e sinirlenen bu Avrupalı devlet başkanları, böylesi bir bahaneyi, dünyanın dört bir köşesine asker göndermek üzere sık sık kullanma yüzsüzlüğünü göstermekten de geri kalmadılar.

Ayrılmanın nedenleri

Kırım nüfusunun büyük çoğunluğunun Kiev yerine Moskova’ya bağlanmayı tercih etmesinin birçok nedeni var.

Bunlar, tarihsel, kültürel, dilsel ve siyasi nedenler: Kırım 1954 yılına kadar Rusya’ya bağlıydı. Nüfusunun büyük çoğunluğu Ukrayna’nın güneyinde ve doğusunda yaşayanların birçoğu gibi Rus ve Kiev’de iktidara gelen milliyetçilere güven duymuyor.

Buna sosyal gerekçeler de ekleniyor. Ukrayna’da, nüfusun % 40’ı yoksuluk sınırının altında yaşıyor. Ücretler ortalama olarak 250 €’yu geçmiyor. Kitlesel işsizlik var ve emekli aylıkları da ortalama 90 € gibi sefil bir düzeyde. Yani, Putin ve rejimine rağmen, Ukrayna’dakine göre iki, hatta üç katı fazla yaşam düzeyine sahip olan Rusya, bazılarına çekici görünebiliyor. Çünkü her şeyin ötesinde, büyük batılı güçlerin himayesindeki Kiev hükümetinin, Ukraynalı emekçilere dayatmaya hazırlandığı çok sıkı kemer sıkma önlemlerin için de yanılgıları yok.

Amerikalı ve Batı Avrupalı koruyucuları tarafından desteklenen yerel yöneticiler, ülkeyi iflastan kurtarma bahanesiyle, emekçileri ve az gelirli, hatta hiç geliri olmayan kesimleri sefalete sürüklemekten çekinmiyor.

Bilek güreşi ve blöf

Putin, Kremlin için bir başarı olan bu referandumdan sonra, Kırım’ı Rusya’ya dahil edecek. Ama hangi hızla ve ne derecede? Kiev ve onun batılı koruyucuları ile görüşmelerde bir baskı aracı olarak kullanmak üzere Ukrayna’nın doğusundaki ayrılıkçı gerilimi körükleyecek mi? Ya da, Ukrayna’nın askeri anlamda tarafsızlaşmasını ve aynı zamanda da bu ülkede Rus şirketleri için avantajlar elde etmeyi mi istiyor?

Batılı devletler, Rusya ile olan işlerini tehlikeye atmadan bir düzenleme elde etmek kaygısıyla, blöf yaparak son kartlarını saklı tutuyor. Böylece, Moskova’yı cezalandıracaklarını açıkladıklarında, aslında sadece birkaç kişiyi hedefliyor. Fransa Dışişleri Bakanı Fabius, “İngilizlerin, Rus oligarkların Londra’daki varlıklarına el koyup bloke etmesi” koşuluyla, Rusya için Saint-Nazaire’de üretilen iki savaş gemisini teslim edemeyeceğini ileri sürüyor. Londra ise bundan asla söz etmek istemiyor.

Sonuç olarak, Putin’in ve batılı büyük güçlü devletlerin yöneticilerinin bilek güreşi nereye kadar gidecek, kimse bilmiyor. Ancak daha şimdiden, ülkenin bir bölümündeki kitleler için durumun giderek daha da kötüleştiği görülüyor.

Stalin’in sürgün ettiği ve evlerine dönemeyen, Sovyetler Birliği’nin çöküşünden sonra yavaş yavaş geri dönmeye başlayan Kırım Tatarları’nın, Rus ve aynı zamanda Ukrayna bürokrasisine güvenmemek için birçok nedenleri var. Ülkenin batısında Rusça konuşma, Kırım’da Ukraynaca konuşma, hiç de iyi karşılanmıyor. Şu ya da bu tarafın milisleri her yerde “karşı tarafa” karşı örgütleniyor. Kırım’ın ikinci büyük kenti olan Kharkov’daki referandumun arifesinde, Rus yanlısı göstericiler, aşırı sağcı çeteler tarafından öldürüldü. Doğu’nun bir sanayi merkezi olan Donetsk kentinde, Rusya’ya bağlanmadan yana olanlar tutuklandı, bazılarını muhalif milliyetçiler yaraladı.

Kırım’daki referandumdan hemen önce, Kiev yetkilileri, Ukrayna’nın güneyinde ve doğusundaki büyük şehirlerindeki Rus yanlılarının gösterilerini bastırmak üzere 40 bin kişilik özel bir güç, Ulusal Muhafızları oluşturdu. Rus ordusu, 19 Mart’ta Kırım’da bile, Ukrayna Deniz Kuvvetleri’nin üst rütbeli subay, kurmay heyeti ve üslerin direnmesine rağmen denetimi ele aldı.

Toplumsal çürüme temeli üzerindeki tırmanışın sürüp sürmeyeceğini hiç kimse söyleyemez. Ancak, olayların evrimi, yaşadıkları bölge neresi olursa olsun, kendilerini ifade ettikleri dil hangisi olursa olsun, bu ülkenin emekçilerine ve yoksullarına iyi bir şeyler vaat etmiyor. LO (21.03.2014)


Ana sayfa | İletişim | Site planı | |

Site yaşamını izle tr  Site yaşamını izle Arşiv  Site yaşamını izle Arşiv 2014  Site yaşamını izle Sınıf Mücadelesi Sayı : 190 - 4 Nisan 2014  Site yaşamını izle Uluslararası Gündem   ?