Yüzleşme’den kanlı çatışmaya
Kiev’de 9’u polis 25 ölü, Bölgeler Partisi’nin ve Ukrayna Devlet Başkanı Yanukoviç’in merkezi, eylemciler tarafından yakılmış, Bağımsızlık Meydanı’nda (Maidan) barikatlar kurulmuş ve iki aydır isyancılar tarafından işgal edilen binalar... İki haftalık yatışmadan sonra, 18 Şubat’ta Ukrayna hükümeti ve ona karşı gelen muhalifler arasındaki anlaşmazlık kanlı bir çatışmaya döndü.
Geçtiğimiz kasımda iktidarın Avrupa Birliği ile anlaşma imzalamama kararından sonra gelen baskı ve isyanın tırmanıştan sonra, durum donup kalmışa benziyordu.
Medya ne derse desin eylemler ve Maidan’daki mitingler azalıyordu. Zaten 4 kişi öldürmüş olan iktidar, copunu kenara bırakmışa benziyordu. Öyle ki, eylemcilerin kalesine dönüşen Maidan meydanı, hafta içinde çoğunlukla bomboş. Eylemciden çok gezen, olup bitenleri görmek isteyenler vardı.
Milliyetçi ve faşizan, azınlık olan ama kendilerini çok belli eden aşırı sağ göstericilere gelince, 17 Şubat’ta belediye binasını terk etmeyi kabul etmiş ancak Sendikalar Evi’ni işgal etmeye devam ettiler. Bunu, dava açılan 2.000 eylemcinin rahat bırakılması ve iki yüzden fazla başka eylemcinin serbest bırakılması karşılığında yapmışlardı.
Ertesi gün, 18 Şubat, Parlamento’da (Rada), anayasa reformunu ve koalisyon hükümeti kurma tartışmasını desteklemek için, sağ ve aşırı sağ bir "barışçıl gösteri" açıklamıştı. Faşizan grupların göstericileri (Svoboda, Ukraynalı Milliyetçiler Kongresi, Pravyi Sektor, vs.) barışçıl sgösteriyi aynı şekilde değerlendirmedi. Belediye binasını terk etmek zorunda kaldıktan sonra rövanş istediler. Yanukoviç daha güçlü olduğunu gösterebilirdi çünkü muhalefet onunla parlemento ve hükümet açısından krize bir çözüm bulunması için tartışma teklifini kabul etmişti.
İktidar bunu Avrupa Birliği ve ABD desteği sayesiyle elde etmişti. Bu anlaşmazlığın kontrolden çıkmasının ve bütün bölgenin istikrarını bozmasından korkan ABD ve Avrupa Birliği, parlamenter muhalefet liderleri Yatsenyuk ve Kliçko’yu, Yanukoviç’in önerdiği tartışmayı kabul etmeleri için teşvik etmişti. Basında birçok kez, Ukrayna’daki ABD elçisini, kamu binalarının eylemciler tarafından şiddet kullanarak işgal edilmesini kınadığını ve onları Rada’nın "reform"ları tartışmasını beklemeye çağırdığını görmüştük.
Parlamento muhalefetinin liderleri mesajı almış olsa da, silahlı, askeri eğitim almış ve eylemcileri gözetleyen aşırı sağ göstericiler için aynı şeyi söylemek mümkün değil. Berkut polislerine (Ukrayna’da çevik kuvvet polislerine verilen ad) gelince, rejimin bekçi köpekleri, ünlerini sürdürmeye devam ediyorlar.
Sonuç ortada. Dün Yanukoviç’i Avrupa’ya sırtını dönmekle suçlayan ABD ve Avrupa Birliği şimdi Rusya’yla iyi ilişki kurmaya çalışıyor. Bunun işe yaramasını ümit ediyorlar ve Putin’in Ukrayna başbakanını ılımlaştıracak kadar etkisi olmasını diliyorlar. Bu arada Almanya, ABD ve Fransa olayları kızıştırmamayı deniyor. Washington ise bir bildiride "üzüntüsünü" belirtip "iki tarafın da aşırı şiddet" kullanımını teşhir ettiğini bildiriyor.
Brüksel Yanukoviç rejimini bir ortaklık anlaşması görüşmesini teşvik etti ve sonrasında Yanukoviç’in ret etmesi üzerine sokaklara dökülen muhalefeti destekleyen emperyalist güçler, bugün başvurduğu güçlere karşı çaresiz kalan bir acemi cadı konumuna düştü. LO (22.03.2014)
Not: Bu yazının yazılmasının ardından gelişen olaylar ve bugünkü durum, hem ABD ve Avrupa Birliği’nin hem de Rusya’nın Ukrayna halkını bir savaşın içine sokmaktan çekinmediğini açıkça gösteriyor.
