Erdoğan iktidara gelişinden bu yana “milli güvenliği bozucu nitelikte” olma gerekçesiyle 21’inci grev yasağını ilan etti. 5 işletmeye bağlı 9 fabrikada çalışan 2 bin işçi, daha önce grevi yasaklanan 200 bini aşkın işçiye eklendi. MESS üyesi olmayıp grev yasağı kapsamına alınmayan bir fabrika ile grevi yasaklanan fabrikanın her ikisi de trafo üretiyor. Bu durum, yasağın, sadece patronların çıkarı için yapıldığını gösteriyor.
İstanbul Anadolu yakası, İzmit, Balıkesir’deki işletmelerin hepsinde DİSK’e bağlı Birleşik Metal sendikası örgütlü. Patronları MESS’e bağlı ve ABD, Fransa, Hollanda ve Japonya’dan yabancı sermaye.
Sendika, her grev yasağında yaptığı gibi grevi sürdürme kararı aldı. İş yerlerinin önüne grev çadırları kuruldu, greve katılan işçiler nöbet tutup fabrika bahçesinde, meydanlarda protesto yürüyüşleri yaptı. Patron da boş durmadı, müdürler kapıya duyurular asarak, grevi bekleyen işçilerle konuşarak, işten atmakla, kanunlarla tehdit etti.
Sözleşme görüşmesi beş ay önce 9 ağustos tarihinde başlamış. İş kanunlarının patronlara sağladığı olanaklar neredeyse sınırsız. Beş ayda enflasyon nedeniyle patron işçinin ürettiklerine kim bilir kaç kez zam yaptı, kârını kim bilir kaça katladı. Bu sürede aynı enflasyon, işçinin satın alma gücünü eritti, geçinemez hale getirdi.
Sendika, geçip giden birinci altı ay için %125 ücret zammı istedi, MESS önce %30, sonra %40 önerdi. 4 fabrikada grev süren Hıtachi patronları, 20 günün sonunda anlaşmayı kabul etti. Sendikanın açıklamasına göre ücretler birinci yıl %60 artışla en düşük 44 bin lira olacak. İkinci altı ay ortalama 78 bin lira olacak. Gelecek ağustos ayından sonra başlayacak olan ikinci yıl ise enflasyon kadar artacak.
İşçiler hem patronların hem de devletin baskısına rağmen mücadele etti. Greve çıkan ve grevi süren işçilere, onların mücadelesi, kazanımları, tüm metal işkolundaki işçilerin ücret zammını, yani yaşam düzeylerini etkileyecek bir örnek olacak. Sonu görünmeyen pahalılığın sorumlusu olan patronlar, tüm yükü işçinin sırtına tıkmak için ücreti düşük tutmaya çalışıyor. Buna karşı çıkmak işçi sınıfının en temel hakkıdır. (30.12.24)