Sinif Mucadelesi

Siyasi partiler demokrasinin kavgasını yapmıyor

Perşembe 7 Temmuz 2011

Diyarbakır’da AKP 217 bin oy aldı, DTP’nin bağımsızları iki kat fazla 419 bin oy aldı ama AKP’nin 6, DTP’nin 5 milletvekili var! İşte demokrasi!

Son üç seçimdir oylarını arttıran AKP, kendini daha güçlü hissediyor ve buna göre hareket ediyor. Ancak oyların mecliste yansıması aynı biçimde olmadı. AKP’nin milletvekili sayısı 2002’de 363 idi, 2007’de 341, şimdi 326+1 oldu. Kafa sayısı, meclisten yasa geçirmek, anayasayı değiştirmek için önemli. Bu nedenle, sandıktan çıkmayan yetki, başka yollarla ayarlanıyor.

Böyle bir şey ilk kez olmuyor son da olmayacak. Seçimden sonra aylarca yeni hükümetlerin kurulmadığı ülkeler var, Türkiye’de de ardı ardına yenilenen seçimler var. Daha önce 1940’larda, 1950’lerde, 1987’de milletvekili olup hapisten çıkanlar, benzer durumlar var. Erdoğan da 2002 seçimine aday olamamıştı çünkü yasalara göre işlediği suç nedeniyle milletvekili seçilme hakkı yoktu. Sadece onun için yasa değiştirildi, bir milletvekili istifa etti, yine kanunda “yapılamaz” denen ara seçim yapıldı. 2007’de yine bir DTP milletvekili hapisteyken seçildi ve hapisten çıktı.

Benzeri durumlar çok ama tek olan, başbakanın kendisi için yapılan “yasal düzenleme” veya “yasa tanımamazlığın” bir tekini bile kabul etmez görünmesidir. Bu tavrının nedeni, aldığı oy desteği kadar mümkün olduğu kadar az geri adım atma isteği.

Tıpkı AKP gibi, son üç seçimdir oylarını arttıran DTP’de uzlaşmaz bir tutum içinde. Elbette DTP tamamen haklı konumda ancak bu tavrının nedeni, haklılığı değil, daha fazla taviz koparabileceği, hak kazanabileceği bir ortamın varlığından ötürü.

Geçen dönem mecliste olan DTP milletvekilleri, Kürt kitlelerin ve emekçilerin taleplerini dile getirmenin yanında birçok konuda hükümete destek verdiler. Üniversitelerde türban serbestliğine evet oyu verdiler, Anayasa halk oylamasında “boykot” diyerek hayır çıkmasını engellediler. Ancak en sık dile getirdikleri “anadilde eğitim hakkı” ile ilgili tek bir düzenleme yapılmadı, bugün milletvekili seçilenlerin de aralarında bulunduğu birçok Kürt siyasetçi, daha yargılanmadan iki yıldır hapiste. Bu konuda hiçbir ilerleme sağlanmadı.

DTP’nin, o kadar isteyerek yer almak için çabaladığı meclis, Kürt kitlelerinin taleplerini hiç de önemsemiyor.

Ekonomik ve siyasi nedenlerle, Kürt sorunun askeri değil siyasi yolla çözümü gündemde ve DTP, bu yolda önemli bir rol oynuyor. Siyasi çözüm, Türk burjuvazisinin olduğu kadar Türkiye’de ve bölgede çıkarı olan tüm güçlerin kazanç elde ettiği bir süreç. İşte bu yolda DTP yaptıklarının karşılığını istiyor: Daha çok söz hakkı, daha çok mevki, daha çok maddi olanak... Meclis, tüm bu olanakların paylaşıldığı, dağıtıldığı kurumlardan biri.

CHP’nin tutumu ise daha çok seçmenlerine mesaj vermek için olabilir. Yüzünü sola, emekçilere döndüğü için elit Kemalistlerle arası açılan yönetim, bugünkü tavrıyla hem Kemalist kesimlere sempatik görünüyor hem de mücadeleci bir yol izleyerek emekçilere göz kırpıyor.

Buna karşılık hükümet de mümkün olan en az tavizi vermek istiyor. Elbette bir noktada uzlaşma olacak.

Ancak zıtlaşma uzarsa, burjuvazi müdahale edip siyasi partilerin kulağını çekecek ve sihirli bir el değişmişçesine uzlaşma sağlanacaktır. Tıpkı geçmişte olduğu gibi. (01.07.11)


Ana sayfa | İletişim | Site planı | |

Site yaşamını izle tr  Site yaşamını izle Arşiv  Site yaşamını izle Arşiv 2011  Site yaşamını izle Sınıf Mücadelesi Sayı : 157 - 1 Temmuz 2011  Site yaşamını izle Siyasetin Gündemi   ?