Ana sayfa > Arşiv > Arşiv 2011 > Sınıf Mücadelesi Sayı : 153 - 4 Mart 2011 > Fabrikalardan... İşyerlerinden > Gıda
Sözleşme imzalandı ama sorunlarımız devam ediyor. Mücadele tek yolumuz olmalı.
Yüksek ücret alan eski işçi ve ustalar, sözleşme nedeniyle sendika temsilcilerini eleştirdiler. Çünkü ücretlerindeki zam oranı enflasyonun altında kalmıştı.
Birkaç işçi bu duruma müdahale etmek istedi. Bunun için önce toplanıp hazırlık gereklidir. Önce toplanmayı düşünen işçiler, daha sonra bundan önceki güvensizlik sorunları nedeniyle çekimser kaldılar. Her zamanki “bu insanlar için birşey yapılmaz” sözleri söylendi. Aslında sorun başka insanlar için değil kendimiz için birşeyler yapıp yapmamaktı.
Daha sonradan sendika temsilcileri, işçiler arasında dolaşarak sözleşmenin esaslarını anlatmaya başladılar ve söyledikleri, hiçbir işçinin ücretinde enflasyonun altında artış olmadığıydı. Enflasyon oranının altında kalan zam oranı enflasyona tamamlanmış. Bundan sonra herşey duruldu ve işçiler normal çalışmalarına döndüler.
Bütün bunlar devam ederken patron şubat ayı içindeki tüm cumartesi günlerini yıllık izinlerimizden kesmek şartıyla tatil yaptı. Bu sorun için sendika temsilcilerinin yanına gittiğimizde işlerin kötü olduğunu Ortadoğu ve Kuzey Afrika’daki olaylar nedeniyle siparişlerin yarı yarıya kesildiğini ve ne kadar bu şekilde gideceğini bilmediğini söyledi. İzinlerimiz ne olacak diye sorduğumuzda biraz anlayışlı olmamızı kendilerinin de yapacak birşeyleri olmadığını söyledi.
İşçilerle bunları konuştuğumuzda patronun şimdiye kadar ettiği kâra saymasını söyledik. Her durumda kendi kârında bir düşme olduğunda bunu bizlere ödetmeyi seçen patronun bunu bir doğal hakmış gibi algıladığını fakat bizimde yasal bir yıllık izin hakkınız olduğunu söyledik. Şimdiye kadar en az 13 gün borçlandırılmış olduk. Yani geriye 5 günümüz kaldı. (Bir işçi)
