Ana sayfa > Arşiv > Arşiv 2010 > Sınıf Mücadelesi Sayı : 143 - 10 Mayıs 2010 > Fabrikalardan... İşyerlerinden > Gıda
Şefler pusuda, işçilerin yanlış yapmasını bekliyor
Fabrikanın makine dairesi olarak adlandırılan ve üretimin tamamlandığı bölümde şefler, işçileri köşe bucak takip etmeye başladılar. Bitmiş malların konulduğu paletlerin veya makinelerin en ücra yerlerinden işçileri gözlüyorlar.
Bunu gören işçiler, kendi aralarında şakalaşıyorlar. Fakat yinede içlerinde “ acaba yine çıkış mı olacak “ türünden korkuya kapılıyorlar. Birçok işçi “çıkarta çıkarta bir avuç kaldık daha fazlamızı çıkartabilseler şimdiye kadar çıkartırlardı” diyor. Çünkü biliyorlar ki üç bin kişilik mevcuttan bin kişiye düştük.
Bu verdiğimiz iki bin kişilik kayıp her birimizin üzerine daha ağır yükler getirdi, özelliklede makine dairesinde. Şeflerin bu hareketi, birçok hakkımız gasp edilirken bizlerin susması, korkması ve buna tepki vermemesi için yaptıkları ortada. İşten atılma korkusu yenilirse hak mücadelesi başlayacağını onlar da biliyor ve bunu kullanıyorlar.
1 Mayıs öncesinde sendika işçiler arasında hiçbir çalışma yürütmedi. Şimdiye kadar sendikanın asli görevlerinden biri olan işçilerin eğitimi konusunda hiçbir şey yapılmadığı için işçiler en küçük haklarından bile habersizler. Bu da 1 Mayıs gibi bizleri ilgilendiren bir günün sahiplenilmesini engelliyor. Çok az sayıdaki işçinin çabaları sonucunda sadece 3 yerden servis kaldırıldı, bu servislerde de 30 işçi vardı.
Miting alanında TEKEL işçilerinin çokluğu dikkat çekiciydi. Sendika bürokratlarının da tam kadro katılımı TEKGIDA-İŞ kortejinin daha aktif görünmesine sebep oldu.
Fakat TÜRK-İŞ’e bağlı sendikaların sloganlara aktif olarak katılmamaları, her kafadan ayrı ses çıkmasına ve talepler konusunda çalışanların acil taleplerinin dillendirilmesinde aciz kalınmasına yol açtı.
Miting alanına girip kendi yerinizi aldığımızda sendikacılarda bir hareketlilik oldu. Bütün büyük başlar ortadan çekilirken, sadece temsilciler kaldı ve onlarda polisin saldırdığını ve yoğun bir gaz kullanımı olduğunu bu sebeple arada sıkışmamak için biran önce arka taraflara, daha rahat hareket edilebilecek alanlara doğru gidilmesini söylediler.
Tabii arkalara doğru giden işçiler bir daha birbirlerini bulamadılar. Yani bin bir zorlukla 1 Mayıs alanına götürülen az sayıda işçi, alanda sendikacılar tarafından dağıtıldı.
Az sayıda işçi 1 Mayıs’ı sahiplenseler de fabrikada bir mücadelenin içerisine girmekten kaçınıyorlar. Fakat 1 Mayıslar onlar gibi işçilerin omuz omuza olan mücadeleleri sonucunda var ve niceleri de olacak. Yeter ki mücadeleyi sahiplenip birbirimize güvenelim. (02.05.2010)
