Muson felaketi
Haziran ayının başından bu yana, olağandışı bir muson nedeniyle meydana gelen devasa seller, 1.130’ten daha fazla insanın ölümüne neden oldu. Milyonlarca ev camur ve su tarafından yutuldu ve milyonlarca insan evsiz kaldı.
220 milyon nüfustan 33 milyonu doğrudan etkileniyor. 80.000 hektar ekilebilir arazi harap olmuş, binlerce kilometre yol ve 157 köprü tahrip olmuştur. Çalışan nüfusun çoğunluğu, işçiler, kent yoksulları ve yoksul köylüler, Mart ayından Haziran ayına kadar 51 C° ’ye kadar aşırı sıcaktan dolayı çok acı çekti. Himalaya buzullarının erimesine ek olarak, İndus Nehri havzasını ve geniş tarım bölgesini besleyen çok sayıda akarsuyun taşma noktasına kadar kabarmasına ek olarak, bazı günlerin normalden yedi kat daha şiddetli ve yağışlı olan uzun muson yağmurları dönemi eklenmiştir.
Derme çatma kamplara sığınan köylüler artık kolera, sıtma ve sivrisineklerin durgun sularda taşıdığı sıtma yüzünden tehdit altında. Hastalardaki % 70’lik artışla aşırı yüklenen hastanelere erişim, içme suyuna erişim kadar sorunlu hale geliyor.
Zaten kriz halindeki ekonominin kurbanı olan ve tekstil ve tarımsal gıda olarak bilinen uluslararası kapitalist grupların tedarikçi patronlarının büyük aileleri tarafından sömürülen nüfus, şimdi başta gıda olmak üzere fiyatlarda baş döndürücü bir yükselişle karşı karşıya kalıyor.
Halk pazarlarında genel bir sebze sıkıntısı var; %40 oranında temel ürünler olan soğan ve domatesler şu anda çalışan nüfusun büyük çoğunluğunun erişemeyeceği bir seviyede.
Felaketle karşı karşıya kalan, salgın hastalık tehditleriyle karşı karşıya kalan, yardım ilerledikçe keşfedilecek mağdur sayısı artacak. Uluslar arası yardım gelmeye başlıyor ve de IMF 1,1 milyar dolarlık (veya avro) bir zarf verdi. Ancak, 2021’de dünyada askeri harcamalara 2000 milyar dolar yatırıldığı şu anda, bu miktardan ötürü şok olmamak mümkün değil.
Yoksul nüfusun yiyecek ve tıbbi bakım için mücadele ettiği bir ülke olan Pakistan’ın kendi silah harcamaları 2019’da 10 milyar doları aştı.
Kapitalist sistemde devletler ordularını donatmak, bir avuç dolusu hissedarı memnun etmek için milyarlar harcarlar. Yüz binlerce mağdurun kurtarılması ve tedavisi için aynı maddi, mali ve insan kaynakları seferber edilebilirdi. Suyun gücü karşısında, direnişi belirsiz barajlar tehdidiyle karşı karşıya kaldığımızda, onları denetleyebilecek yüzlerce mühendis; hidrolik mühendislerini acilen saptırma açmaları için ve işçiyi sevk edip daha sonra da takviye edemez miydik?
Kapitalizmin gezegenin dörtte üçünde düzenlediği sefalet, yerli rekabeti ve savaşları karşısında, küresel ısınmaya bağlı tahribatlar karşısındaki iktidarsızlığı durumunda, dünya işçilerinin denetimi ele geçirmesi acil değil mi? (LO, 31.08.22)
