Ezilen Filistin halkı ile dayanışma! 

Gazze halkı yine bir ateş tufanına maruz kalıyor ve ölülerinin yasını tutuyor. Her zaman olduğu gibi, müdahale etmek için İsrail devleti Hamas’ın roket ateşini bahane olarak kullandı ve "hedefli" bombardımanları gerçekleştirdiğini iddia etti. Böyle bir yalana kim inanır?

Gazze Şeridi, dünyanın en yoğun nüfuslu bölgelerinden biri, 40 km uzunluğunda ve 10 km genişliğinde. Bombalar, güvenli sığınaklar, boş alan olmayan yerde sivilleri ve Hamas militanlarını nasıl ayırabilir?

Hamas’ın yaptığı gibi İsrail’e roket atmak kör ve terörist bir politika. Ancak Gazze gibi bir bölgeyi bombalamak çok daha büyük ölçekte. Bu bir devlet terörüdür. Her iki tarafı aynı kefeye koymak, sözde demokratik ve aşırı silahlı bir devlet olan İsrail’in, zaten harap olmuş bölgeyi yok etmeye çalışırken, en güçlü olanın yasasını kabul etmektir. Her şeyden önce Filistinlilerin binlerce kez meşru isyanına sırtını dönmektir!

İsyan, İsrail devleti tarafından sürekli bastırıldı ve bastırılıyor; aynı zamanda Hamas tarafından kullanılıyor.

Son isyan ne Gazze’den ne de Hamas’tan geldi. Bir Doğu Kudüs mahallesinde tahliyelerine karşı çıkan ailelerden geldi. Daha sonra Lod, Jaffa veya Acre St. John ve Batı Şeria gibi karışık şehirleri ateşledi. Hamas’ın İsrail’e roket atması denetimi ele geçirme siyasetidir.

Hamas, protestocuların dayandıkları haklı zeminine bilerek el koydu ve kitlelerin seferberliğini, kendi politikalarını, kendi yöntemlerini, Filistin halkına kendi egemenliğini dayatmak için iki aygıt arasında bir çatışmaya dönüştürdü. Yani Filistinliler düşman olarak İsrail devletine sahiplerse, rakip olarak da Hamas var.

Aşırı sağcı Siyonist gruplar ve Filistinli gençler arasındaki şiddetli ve nefret dolu çatışmaların artmasıyla birlikte, birçok İsrailli Yahudi, şimdi bedelini ödedikleri toplumsal bir savaş tehdidi altında olduklarını fark ediyor. Ama buna nasıl şaşırırız?

70 yıldır hükümet, Batı Şeria’da yeni toprakları yerleşime açıyor ve yaşayan bir Filistin devleti kurmayı imkansız kılıyor. İsrail, Doğu Kudüs’ü ilhak etti, Gazze’ye abluka uyguladı ve sakinlerini açık bir hapishaneye kilitledi. İsrail’de Yahudilerin ve Arapların aynı haklara sahip olmadığı bir apartheid (ırkçı) politikası uygulandı. İsyan çok tehdit edici hale geldiğinde, İsrail düzenli olarak, Filistinlilere savaş açıyor.

Netanyahu, iktidarda kalmak için yıllardır Yahudi üstünlükçü aşırı sağa güveniyor, bakanlık teklif ediyor, şiddetine göz yumuyor ve tüm sömürgeleştirme çabalarını destekliyor.

Bu gerici girişimler, bazılarının “Araplara ölüm” diye bağırdığı, diğerlerinin “Yahudilere ölüm” diye bağırdığı, ürpertici yüz yüze kalmaya yol açtı. Bunun bir elektroşok olarak hizmet edeceği umuluyor, çünkü iki halk için birlikte yaşamayı kabul etmekten başka bir gelecek yoktur.

Bu mümkün mü? Evet, İsrail’in büyük güçler tarafından desteklenen sömürge politikasıyla savaşmamız şartıyla.

İsrail liderleri, Filistinlilerin haklarını inkar ederek devletlerini kurdular ve kendilerini, başta ABD olmak üzere emperyalist güçlerin bölgesel aleti haline getirdiler. Bu yüzden sözde “uluslar arası topluma” İsrail hükümetine herhangi bir baskı uygulaması için güvenilemez.

Bu koşulsuz destekte Netanyahu, Fransız hükümetine de güvenebilir. Paris’teki Filistin yanlısı protesto yasağı bunun bir kanıtı. Başbakanın yaptığı gibi protestocuları "Yahudi düşmanları" olarak adlandırmak, Filistinlilerin baskısına müthiş bir katkı.

İsrail ve Filistinli liderler, emperyalist güçlerin suç ortaklığı ile halklarını kanlı bir çıkmaza sokuyor. İki halk içinde bunu fark edenlerin giderek artması gerek.

Çözüm, yalnızca aynı topraklarda birlikte yaşamanın yollarını arayan İsrailliler ve Filistinlilerle olabilir. Bunun için, iki halkı aralarında bir savaşa sürükleyenlere karşı çıkmaları gerekir. Filistin halkının bastırılmasına karşı birlikte mücadele etmeli ve her iki halkın aynı haklara sahip olması gerektiğini teyit etmeli, çünkü “başkasına ezen bir halk, özgür bir halk olamaz.” LO (19.05.21)