Kanal tartışmasında arkada kalanlar
Erdoğan’ın kanal planı tartışması; geçim derdi, düşük ücretler, işçi ölümleri, kadın cinayetleri, tüm gerçek sorunları bir anda arka plana itti. Belli ki iktidar, bunu tercih ediyor. Erdoğan, birkaç kez, kabadayı ağzıyla “isteseler de yapacağız istemeseler de” diyerek tartışmayı gündemde tutuyor.
Kanalın yapılmak istenmesinin gerekçesi olarak birkaç farklı neden ileri sürüldü. Çoğu şey kanala karşı olanlar tarafından söylendi. AKP yöneticileri, gerekçeleriyle inandırıcı açıklamalar yapmıyor. Tam aksine, tapu kayıtlarına ulaşımda yapılan gibi yasaklar getiriyor. Geçmişte örneğin havaalanı inşaatında, Erdoğan her yerde konuşmuş, toplumun çoğunluğunun desteğini sağlayacak büyük reklam kampanyası yapmıştı.
Ancak bugün yap-işlet-devret yoluyla yapılan, başta hastaneler olmak üzere tüm kamu inşaatlarının, kaybedilen eski AKP’li belediyelerin inşaat ihalelerinin getirdiği yükler, yapılan yolsuzluklar, ortaya döküldü. Sonuçta ekonomik krizin işsizlik, yoksullaşma gibi etkilerini yaşayan kitlelerin ikna edilmesi zor. Erdoğan böyle bir şeye girişir mi ileride göreceğiz ancak şimdilik sadece kibir ve kabadayılık görüyoruz.
Kanalın getireceği söylenen ekonomik ve siyasi fayda, muhalefet partileri ve konuşmayı göze alan az sayıdaki bilim insanı tarafından çürütüldü. Geriye kalan, CHP başta olmak üzere muhalif bloğun, kitlelerin güvenini kazanması. Eğer kanal üzerinden siyasi kutuplaşma sürerse, kanala karşı çıkan kitleler CHP saflarında izlenimi oluşacak. Bu nedenle kitleler, sadece kanalı değil, siyasi tutumlarını da belirlemeye zorlanıyor.
CHP yönetimi, bunu biliyor. Yaptıkları ise binlerce insanı kışın soğuğunda, bir dilekçe vermek için saatlerce kuyrukta bekletmek oldu. Yargının, bürokrasinin, iktidarın elinde olduğunu söyleyip buralardan medet ummak boş. CHP yönetimi bunu biliyor, mücadele etmek isteyenleri, denetimi altında tutacağı bir yol gösteriyor. Böylece kitlelerin, denetimlerinden çıkıp kendi başına harekete geçmesini, kendi mücadelesini örgütleyip vermesini önlüyor ve böylece iktidarla aynılaşıyor.
Bu nedenle emekçiler, CHP’ye ve tüm muhalefete de güvenmemekte haklı. (03.01.20)
