Siyasetçiler, halk oylamasıyla işçileri bölüyor!
Halk oylaması bir yönüyle AKP oylamasına dönüşecek gibi görünüyor. Bu nedenle Erdoğan ve hükümet yaptıklarıyla övünürken, muhalif çevreler eleştirilerini sıralıyor. Ancak eleştiriler, işçi sınıfı açısından yapılmıyor. Çünkü hiçbir muhalif parti sınıf sömürüsüne karşı değil, hepsi aynı düzenin taraftarı.
İşçi sınıfı açısından aktığımızda AKP ne yaptı?
Milyonlarca işçiyi sendikasız, örgütsüz bıraktı; milyonlarca işçiyi taşeron şirketlerin keyfine, güvencesiz, güvenliksiz, kayıtsız bıraktı; işçinin emeğinden kesilen işsizlik fonunu patronların emrine verdi. Binlerce işçi yandaş iş yerlerinde katlediliyor; Gezi direnişinde hak ve özgürlük isteyenler katledildi, yaralandı, hapsedildi; işsizlik tavan yaptı; 200 yeni cezaevi açıldı, affa rağmen tıka basa doldu; canlı bombalar cirit attı. İslamcı terör örgütlerini palazlandırdı; grevler yasaklandı; dernekler, gazeteler, radyolar kapatıldı; eğitimciler, gazeteciler tutuklandı, işten atıldı; Kürtler katledildi, yerleşimleri yerle bir edildi; işçinin alın teriyle oluşan kamu kurumları patronlara peşkeş çekildi; yer altı, yer üstü zenginlikleri patronlara hibe edildi; ayakkabı kutuları kasa haline getirildi; kuran kurslarında, imam hatiplerde çocuklar cinsel istismara kurban edildi; tecavüzcülere iyi hal indirimi ve af istendi…
Sorunlar tüm işçiler için ortak; ama halk oylaması değil.
1974’ten sonra ülkücü katiller, devletin onayı ve gözetimiyle sokaklara salınmıştı. İşçi mahallerinde ülkücüler, önlerine geleni çeviriyor, “sağcı mısın, solcu musun” diye sorguluyordu. Solcu olduğunu söyleyenin hiç şansı yoktu.
Bir benzeri 12 Eylül Anayasası halk oylamasında oldu. Oy pusulası renkli, zarflar neredeyse saydam beyazdı. Hayır oyunu sandığa atmanın hiç şansı yoktu. Üstelik oy kabinlerine kamera konduğuna ilişkin dedikodu yayıldı, korku yaymak için.
Şimdi Erdoğan, hayır diyeceklere dinsiz, terörist, bölücü diyor. Bu aşağılama dolu halk oylamasına niye katlanalım? (01.03.2017)
