Patron işçileri bölmeye ve kendi isteklerini dayatmaya çalışıyor

Sendika temsilcisi olduğunda tepki çektiği için istifa etmek zorunda kalan bir işçi, bir sosyal medya paylaşımı yaptı. Bu paylaşımda; Coca Cola ve Nestle sözleşmelerinin nasıl bağlandığı vardı. Coca Cola’da 800 tl brüt, Nestle’de ise 475 tl brüt artı yıllık kıdem farkı olarak da 20 tl almışlardı. Bunun üzerine biz de madem o işçiler bu kadar zam alabiliyor bizde onlar kadar istiyoruz diyerek 500 tl bürüt zam isteğimizi, 750 tl’ye yükselttik. Şimdiye kadar olumsuz bir tepki ile karşılaşmadık, işçiler olumlu bakıyorlar.

Taleplerimiz arasında sözleşme dönemi boyunca kendi isteği haricinde işçi çıkartılmaması; taşeron çalışan depo ve temizlik işçilerinin kadroya alınması; işe yeni giren ve her sözleşme döneminde bir artmak kaydıyla iki ikramiye alan işçilerin dört ikramiye alması da var. Fakat bunlar ileri safha talepler olduğundan pek destek bulmuyor. Bıkmadan, bu konuda desteği arttırmaya çalışmak gerek.

Ay sonuna doğru sendika temsilcileri, akşam işyerine gelerek patron ve müdürlerle işçilerin sorunları konulu bir toplantı olacağını söylediler. Toplantının zamanı da ertesi gündü. Her bölümden iki veya üç işçi toplantıya katıldı. Birçoğunu sendikacıların veya idarenin seçtiği işçilerdi. Toplantı haberini alan ve idare tarafından belirlenip bizim güvenimizi kazanmış olan bir işçi hazırlık için bir şeyler yazmamız gerektiğini söyledi. Bunun üzerine üç işçiyle toplanıp sorunları maddeler halinde yazdık. Bu yazdıklarımızı da mümkün olduğunca çok işçiye okutarak onay aldık.

Hazırladığımız metinde ücret, amir baskısı, esnek çalışma ana maddeleri oluşturuyordu. Ve tüm bunların işçiye etkisinden bahsettik.

Toplantıya katılanların her birine söz verilerek dinlenmiş. İşçiler çoğunlukla ücret, servis ve yemeklerden bahsetmişler. Fakat makine dairesi bölümünden işçiler, geçmişlerindeki mücadelecilikleri gereği bir kişiye birden fazla iş yüklenmesi ve devamlı yer değiştirmelerden bahsederek bu uygulamanın bitirilmesini istedi. Teknik birimde çalışan işçiler, kendi işlerinin makinistlere yaptırılmasını istemediklerini söyledi. Yazdığımız metinle giden işçi arkadaş metni patrona vererek ana maddeler halinde metinde yazılanları tekrarlamış.

Patron ve temsilcileri ücretler konusunda bir düzenleme yapmak istediklerini fakat sendikanın sözleşmelerde karşılarına kendi istedikleri gibi gelmediğini söyleyerek işin içinden çıkmışlar. Birden çok iş yapılmasına ise artık global dünyada herkesin her şeyi yapması kadar doğal bir durum olmadığını söylemişler. Bu esnada söz alan işçinin “o zaman ben de sizin işinizi yapabilirim” demesi, hiç hoşlarına gitmedi elbette. Servis ve yemek gibi sorunları ise hemen halledeceklerini söyleyerek toplantıyı bitirmişler.

Bütün bunlar olurken sendika temsilcileri de orada bulunmalarına rağmen hiç müdahale etmemişler. Fakat bu gibi ortamlarda nerede durduğun önemlidir. İşçilerin arasında oturuyorsan farklı, patronun yanında oturuyorsan farklı algılanırsın. Sağ olsun temsilcilerimiz, patronun yanını tercih etmişler.

Toplantı sonrasında söylenenleri değerlendirirken, işçiler özellikle ücret konusunda sendikayı eleştirmeye başladılar. Düşük ücret almamızın sendikanın tavrından olduğunu söylediler. Müdürlerin sözleri işçileri etkilemiş.

Oysa doğru değil. Patron ve sendika, üç sözleşmedir, bizim baskımız sonucu seyyanen zam yapmak zorunda kaldı. Önümüzdeki sözleşmede bunu istemedikleri için böyle bir oyun oynuyorlar. Çünkü seyyanen zamla hem kasalarından daha fazla para çıkıyor hem de işçileri ufak ücret farklarıyla bölemiyorlar. Bizim yine seyyanen, bu kez Coca Cola ve Nestle işçileri gibi daha dirençli bir şekilde taleplerimizi yükselterek onların karşısına çıkmamız gerekiyor.

İşte bu sözleşme için 750 tl seyyanen zam isteğimizin hikayesi böyle. İşçiler şimdilik ikna olmuş görünüyor ve bu talep gittikçe yayılıyor. Önümüzdeki aylarda sözleşme yaklaştıkça durum daha da ciddileşecek. İşte o zaman, işçilerin birlikte neler yapabileceğini göreceğiz. (Bir işçi)