Ana sayfa > Arşiv > Arşiv 2015 > Sınıf Mücadelesi Sayı : 203 - 2 Mayıs 2015 > Fabrikalardan... İşyerlerinden > Gıda
Kazanımlar önemli fakat patron düzeni yıkılmadıkça kazandık diyemeyiz
Nihayet sözleşme imzalandı. Görüşme dönemi, önceki sözleşmede olduğu gibi işçiler açısından zorlu geçti ama sonuçta kazançlı çıktık.
Kesin olmayan bilgilere göre ücretimize %9+160 lira artış, izin ücreti 800 lira, bayram ücreti 675 lira, yakacak yardımı 1.350 lira oldu. Ayrıca, %3 olan gece çalışma zammı, bu yıl için %4’e gelecek yıl %5’e çıktı. İkinci yıl ücretlerimize enflasyon+1 puan olarak artış yapılacak. Sonuçta, ortalama olarak %19.5’i civarında oranında artış oldu.
Bu zammı almak için hem patrona hem de sendika bürokratlarına karşı mücadele ettik. 10 nisanda yapılan oturumda, patron artış teklifini %3’ten %8’e çıkarmıştı. Sendika ise seyyanen 275+%10 olan teklifini 205+%10’a çekti. İşçiler, sendikaya gerileme için tepki gösterdiler. Bunun üzerine patron, müdürü işçilerin üzerine saldı.
Bu görüşmeden birkaç gün sonra fabrikadaki bölümleri dolaşan müdür, işçileri açıkça tehdit etti. Söylediği şeyler klasik; “işçi atarız, kriz var, zam verirsek kendi bacağımıza sıkarız” laflarıydı. Fakat işçiler, bütün bu lafları iade etmeyi bildiler. Müdüre, yönetimin yaptığı harcamaları örnek gösterip “neden o zaman bacağınıza sıkmıyorsunuz da bize zam verirken bacağınıza sıkıyorsunuz?” diye sordular.
Çalışanların moralinden, çok iş çıkarma motivasyonundan dem vuran müdüre, “istediğimiz zam bizim hakkımız ve moralimiz, motivasyonumuz için gerekli” demeyi bildiler.
Sonuçta işçileri durdurmak için sendikacılar yeterli gelemeyince devreye giren müdür de başarısızlığa uğradı. Böylece işçiler, yeterli olmasa da güçlerini göstererek, kazanım elde etmeyi başardılar.
Bütün bu yaşananlar, sınıf mücadelesinin küçük bir kısmını oluşturuyor. Patronlar ve onların düzeni yok olmadan, yüzde yüz zam alsak bile bir şey ifade etmeyecek. (Bir işçi, 30.04.2015)
